Dönüş tarihimin üzerinden 4 gün geçmesi rağmen halen adapte olamadım. Tabii Paris gibi bir yerden sonra İstanbul'a gitseydim gene bu kadar zorlanmazdım ama cezayir'e dönünce anı bir şok yaşadım ve halen kendime gelemedim.
Çok gezdim çok yürüdüm, hatta okadar çok yürüdük ki ayaklarım yara içinde :) İşin pokunu çıkarmasak olmazdı :)
Gezdiğim gördüğüm yerleri anlatmak istiyorum ancak 6 aydır bitmeyen 25 metrekarelik studiocuk prefabrik evciğimiz bitmesiyle bizde taşınıyoruz. Belki okuyanınız bilir 6 aydır burada arkadaşlarla aynı evde ( ev değil 2 odalı prefabrikte) yaşıyorduk ki evimizin bitmesiyle bu saçma sapan olayda çözülmüş oldu.
Arkadaşlarımızla kalmamızda bir sorun olmasada böyle bir durumda kalmak ister istemez insanı sıkıntıya sokuyor.
Neyse bu konunun şimdilik bu yönünün çözüme ulaşmasına sevinmekle beraber ben asıl özgürlüğümüze kavuşacağımız günü bekliyorum. Herkes ve diğer kişiler evlerine giderken, karıları dışarıda dolaşırken bizim böyle olmamızın sebebi burada çalısıyor olmamız. Bu nasıl bir ceza anlamış değilim, para için zaten ben burada yaşayarak özgürlüğümü, sosyal yaşantımı satıyorum, bu fazla değilmi ?
paris gezisi yazını dört gözle bekliyorum hemde fotolarla birlikte:) bizde gitmeyi düşündüğümüz için merakla bekiyorum sorularımıda soruyum turlamı gittiniz nerde kaldınız bunlarıda anlat olurmu :)
YanıtlaSil